به نقل از «خبرگزاری برنا»

کشف اولین کرم زنده در مغز زنی در جهان

تاریخ انتشار: ۸ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۷۸۶۸۲

زنی که دچار فراموشی و افسردگی شده بود، یک کرم انگلی ۸ سانتی متری را از مغز خود خارج کرد.

خبرگزاری برنا-گروه علمی و فناوری؛ این زن ۶۴ ساله انگلیسی که در استرالیا زندگی می کرد، یک اسکن MRI داشت که نشان می داد یک کرم انگلی در مغز او زندگی می کند.

این زن ۶۴ ساله انگلیسی که در نیو ساوت ولز استرالیا زندگی می کرد، در ژانویه ۲۰۲۱ پس از سه هفته درد شکمی و اسهال و به دنبال آن سرفه خشک و عرق شبانه در بیمارستان بستری شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تا سال ۲۰۲۲، علائم او شامل فراموشی و افسردگی شد و باعث شد متخصصان پزشکی او را به بیمارستان کانبرا ارجاع دهند.

اسکن MRI مغز او نشان داد که یک کرم شب تاب انگلی در ضایعه لوب پیشانی راست مغز او زندگی می کند.

مداخله جراحی تنها گزینه بود و پزشکان با موفقیت کرم گرد را که ۸ سانتی‌متر طول و ۱ میلی‌متر قطر داشت، برداشتند.

این مورد که به عنوان لارو مرحله سوم از گونه نماتود اوفیداسکاریس روبرتسی شناسایی شده است، در تاریخ پزشکی بی سابقه است و در مجله بیماری های عفونی نوظهور ثبت شده است.

به طور معمول، این کرم انگلی در دستگاه گوارش پیتون های فرش بومی ایالت نیو ساوت ولز استرالیا زندگی می کند.

متخصصان پزشکی احتمال می دهند که این زن با خوردن علف های خوراکی که به مدفوع مار آلوده بودند، سهوا تخم های کرم را بلعیده است، با این حال، علت واقعی را نمی توان تایید کرد.

پس از اینکه تخم ها در بدن او از تخم بیرون آمدند، پزشکان بر این باورند که این لارو سفری را به سمت مغز خود آغاز کرده است. این می توانست تحت تاثیر داروهایی باشد که او مصرف می کرد و سیستم ایمنی او را به خطر می انداخت.

پزشکان گفتند: «ما فرض کردیم که او سهوا تخم مرغ ها را یا به طور مستقیم از پوشش گیاهی یا به طور غیرمستقیم از طریق آلودگی دست ها یا تجهیزات آشپزخانه اش مصرف می کرده است».

 Ordeal در سال ۲۰۲۱ با علائم در حال تکامل آغاز به کار کرد.

محاکمه این زن در ژانویه ۲۰۲۱ زمانی آغاز شد که او در بیمارستانی در کانبرا بستری شد.

علی رغم آزمایش های جامع، نتایج آزمایش های متعدد پزشکی او بی نتیجه ماند. در نهایت، او تشخیص ذات الریه را دریافت کرد که از منبعی نامعلوم نشات می گرفت و استروئید تجویز می شد.

اگرچه وضعیت او در ابتدا نشانه هایی از بهبود را نشان می داد، اما چند هفته بعد خود را دوباره به بیمارستان رساند و دچار تب و سرفه های بی امان شد.

پزشکان به وجود سندرم هایپوسینوفیلیک ناشی از سلول T مشکوک بودند، وضعیتی که می تواند تهدیدکننده حیات باشد و توسط سیستم ایمنی که بیش از حد تحریک می شود، مشخص می شود. برای رسیدگی به این موضوع، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی به عنوان بخشی از درمان او تجویز شد.

سی تی اسکن همچنین از یافته های نگران کننده متعددی از جمله ضایعات ریوی، کبدی و طحالی پرده برداشت.

سه هفته بعد، وضعیت او بدتر شد و باعث بستری شدن او در یک بیمارستان ثالث شد. تیم پزشکی او با تب و سرفه مداوم، تحقیقات را شدت بخشید.

تا ژانویه ۲۰۲۲، او تغییرات بیشتری از جمله فراموشی و بدتر شدن افسردگی را در یک دوره سه‌ماهه تجربه کرد و پزشکان را وادار به معاینه مغز او کرد.

اسکن های بعدی از یک ضایعه مغزی پرده برداشت که منجر به جراحی او در ژوئن سال گذشته شد.

کشف ساختار شبیه به استرلینگ در مغز

در طول عمل جراحی، یک «ساختار رشته مانند»، غیرمعمول درون ضایعه کشف شد و در کمال تعجب پزشکان، شروع به پیچ و تاب خوردن کرد.

بررسی این کرم نشان دهنده وابستگی آن به خانواده ای از انگل ها بود که معمولا منحصر به مارها بودند. این اولین نمونه مستند از آلوده شدن چنین انگلی به انسان بود.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: افسردگی جراحی جهان درمان مغز مغز او

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۷۸۶۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!

فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کم‌تر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل  افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.

در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.

تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیش‌تر بین  پزشک از بیمار می‌شود.

اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از  توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.

در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.

در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.